پایدارسازي گود به روش میخ کوبی و بررسی عددي پارامترهاي موثر در آن با استفاده ازمدل سازي دوبعدي

خلاصه
یکی از مسائل مهم مهندسی عمران در مناطق شهري، پایدارسازي جداره هاي قائم و شیبدار خاکی می باشد. به منظورجلوگیري از ریزش ترانشه و تبعات منفی احتمالی ناشی از خاك برداري ها، سازه موقتی را براي مهار ترانشه اجرا می کنند که به اصطلاح سازه نگهبان نامیده می شود. متاسفانه بسیاري هنوز فکر می کنند که بکارگیري تمهیدات ایمنی لازم در گودبرداري هزینه و زمان بیهوده اي را به کار تحمیل می کند، در حالیکه گودبرداري اصولاً از کارهاي پیچیده و خطرناك مهندسی محسوب می شود. روش مناسب گودبرداري با توجه به شرایط و جنس خاك، عمق و ابعاد گودبرداري، موقعیت و نحوه قرارگیري محل گود، سطح آب زیرزمینی، تامین ایمنی همسایه هاي مجاور پروژه، هزینه هاي پایدارسازي و مشکلات و محدودیت هاي اجرایی انتخاب می گردد. یکی از روش هاي پایدارسازي که امروزه در محیط هاي شهري بسیار مورد استفاده قرار می گیرد روش میخ کوبی یا همان نیلینگ است که متاسفانه گاهی شاهد خرابی هاي جزئی و یا کلی در گود هستیم. . بنابراین طراحی ایمن و اقتصادي دیوار هاي میخ کوبی شده تحت بار هاي جانبی بخصوص در مناطق شهري از اهمیت ویژه اي برخوردار است و در نتیجه تحلیل مهندسی دقیق تغییر شکل هاي جانبی در ترکیب ظرفیت خمشی و برشی میخ ها و اندرکنش خاك- سازه، مرحله اي پیچیده در طراحی این سامانه بشمار می رود. در این تکنیک، جدارهاي خاکی ناپایدار ناشی از گودبرداري با استفاده از شبکه اي از میلگردهاي فولادي که تا عمق مشخصی در خاك فرورفته و 10، اطراف آن را پوششی از دوغاب سیمان فراگرفته، پایدار می شود. در این تحقیق ابتدا گود مورد نظر توسط سیسستم میخ کوبی در عمق هاي 8 10و 12 متري در هرسه عمق گود براي دو پارامتر ، دو بعدي پایدار شده و سپس تاثیر طول میخ هایی به طول 8 plaxis و 12 متري در نرم افزار ضریب اطمینان و جابجایی افقی که از مهمترین پارامترهاي پایداري گود هستند بیان می شود.

کلمات کلیدي:

گودبرداري، روش میخ کوبی، ضریب اطمینان، جابجایی افقی

نویسندگان :

دانیال هادي زاده بزاز ، محمود وفائیان ، مسعود میرمحمدصادقی ، علی اولیائی

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)